CMV: de blinde vlek
Vanuit CMV is de opdracht gegeven om je eigen blinde vlek te analyseren, dit door anderen te vragen naar gedrag dat je vertoond zonder het zelf door te hebben.
Ik heb de vraag gesteld aan vader en moeder, afzonderlijk, ze mochten niet overleggen en noteerden mijn blinde vlek op een papiertje. Ook heb ik dit gevraagd aan mijn vriendengroep onder het genot van een drankje en een hapje. De sfeer wordt vaak wat losser en gemakkelijker met een paar drankjes achter de kiezen. De jongensgroep kon zo eerlijk antwoord geven en gemakkelijk uitleggen wat bedoeld wordt.
De resultaten hiervan zijn duidelijk:
Blinde vlek (volgens vader): Minder goed in oppikken signalen. Als iemand laat voelen dat je te ver gaat heb je moeite om dit op te pikken. Dit is wel een verbeterpunt. Dit is jouw grootste blinde vlek, en zeker richting jouw werk is het wel handig dit aan te voelen. Ook heb je een groot probleem met je huidige weekindeling, je komt om van de drukte en loopt op je tenen. Dit heeft zelf niks te maken met communicatie maar je praat er ook niet over. Op school niet, op werk niet, thuis niet en op de club niet. Wij zijn je ouders, het valt ons op.
Blinde vlek (volgens moeder): Als iemand een mening geeft in een discussie die botst met jouw mening heb je de neiging op de vlucht te slaan, graag vermijd je deze discussie omdat je je dan bezwaard voelt. Je klapt dan dicht en vaart mee op de stroming of loopt weg.
Blinde vlek (volgens vriendengroep): Het ontbreken van een eigen mening, als er plannen worden gemaakt ga jij hier wel mee in. Het is erg makkelijk voor ons maar soms zit je met tegenzin iets te doen maar doe je het om ons blij te maken. Wat hierbij komt is dat je heel moeilijk nee zegt. Het meest recente voorbeeld is oud en nieuw, sta je met een lelijk meisje te zoenen tegen je zin omdat jij geen nee kan zeggen. Er zal altijd iemand zijn die je niet mag, hier kan je niks aan veranderden maar dat probeer je wel met alle moeite.
Ik herken de situaties die worden omschreven maar mijn gedrag was onbekend voor mij. Zeker de blinde vlek die mijn vader benoemd heeft mbt grenzen is er wel één waar ik aan wil werken. Als fitness instructeur is het toch belangrijk dat je je grenzen kent. Het is een baan met klanten die vaak ook veel emotionele bagage meebrengen.